Nasion zaliczanych do kategorii „recalcitrant” nie należy przesuszać poniżej pewnego krytycznego, na ogół dość wysokiego progowego poziomu wilgotności. Dalsze podsuszanie przyczynia się do spadku ich żywotności. Z gatunków tu omawianych dotyczy to nasion różnych gatunków dębu oraz jaworu i klonu srebrzystego.
Optymalny poziom wilgotności, zapewniający zachowanie żywotności, jest tu raczej wysoki:
klon srebrzysty | całe skrzydlaki | 52% |
” | nasiona | 60% |
klon jawor | całe skrzydlaki | 24-32% |
” | nasiona | 30-42% |
dęby rodzime | całe żołędzie | 40-48% |
Z danych tych wynika, że wilgotność nasion wyjętych z owoców jest wyższa niż wilgotność całych owoców. Nasiona zaliczane do kategorii „orthodox” znoszą silne odwodnienie (większość gatunków do poziomu 8-10%, niektóre poniżej 8%). Można je przechowywać przy takiej wilgotności w szczelnie zamkniętych pojemnikach. W tych warunkach aktywność metaboliczna żywych tkanek nasion jest zredukowana, dotyczy to również ich oddychania oraz aktywności mikroorganizmów. Składa się to w sumie na spowolnienie procesu starzenia się nasion. Do tej kategorii należą m.in. nasiona jesionu, czereśni ptasiej, grabu, buka, klonu zwyczajnego, lipy, brzóz i olch.
Źródło: Praca zbiorowa „Nasiona leśnych drzew liściastych” Warszawa-Poznań 1994