Sosna błotna

Pinus x rhaetica BRUGGER (P. uliginosa A. NEUMANN, P. uncinata MILL. ex MIRB.) — sosna błotna (s. drzewokosa)

Mieszaniec kosodrzewiny i sosny zwyczajnej. Niewysokie krzewy lub drzewa o pniu często łukowato wygiętym.

Szyszki większe niż u kosodrzewiny, długości 5—7 cm, niesymetryczne, apofyzy wystające, wybrzuszone i hakowato zagięte ku nasadzie.

Występuje w górach Europy w Pirenejach, Alpach, Górach Czeskich.

W Polsce pod nazwą sosny błotnej (Pinus uliginosa NEUM.) Spotykana na torfowiskach w Borach Nowotarskich, w Górach Bystrzyckich (w Zieleńcu k. Dusznik), w Górach Stołowych (Wielkie Torfowisko Batorowskie) oraz na Dolnym Śląsku (torfowisko pod Węglińcem).

Objęta ścisłą ochroną gatunkową: roślina ginąca.

s/sosna-blotna.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:41 (edycja zewnętrzna)