Funkcja wodochronna

Funkcja ta wyraża się wpływem na bilans wodny krajobrazu. Zadrzewienia pomagają zmniejszyć parowanie terenowe i spływ powierzchniowy oraz zwiększyć retencyjność gruntu. Dzięki właściwe założonej sieci zadrzewieniowej można zwiększyć tzw. zasoby dyspozycyjne wody w Polsce o około 3 km³, co jest bliskie ilości wód zatrzymywanych rocznie we wszystkich 150 zbiornikach retencyjnych w Polsce. Dzięki zadrzewieniem większe ilości wody magazynowane są w glebie i są dostępne dla roślin.

Zadrzewienia przeciwdziałają zanieczyszczaniu wód oraz ich eutrofizacji powodowanej nadmiernym nasyceniem wód stojących substancjami nawozowymi płynącymi z pól. W wyniku czego wymierają organizmy mające duże zapotrzebowanie na tlen a zbiorniki wodne ulegają zamuleniu. Dzięki rozbudowanemu systemowi korzeniowemu zadrzewienia stanowią skuteczną barierę biogeochemiczną. Ograniczają przemieszczanie się azotu, fosforu, magnezu i innych pierwiastków do wód stojących.

Zieleń związana z siecią hydrologiczną kraju jest, oprócz zieleni lasów, podstawowym ogniwem systemu fitomelioracji środowiska człowieka. Jest to zieleń o wielkim znaczeniu gospodarczym i przyrodniczym.

Źródło: Murat E. „Poradnik hodowcy lasu” Warszawa 1999