Łagodzenie różnic wysokości drzew

Jedną z czynności, na którą w czyszczeniach wczesnych należy położyć szczególny nacisk, jest wytwarzanie i utrzymanie odpowiedniego powiązania poszczególnych grup i kęp odnowienia, różniących się składem gatunkowym, szybkością wzrostu, a więc i wysokością. Różnice te nie mogą się przejawiać w formie raptownych przejść pomiędzy poszczególnymi kępami. Drzewka rosnące na obrzeżu wytwarzają silniejsze ugałęzienie i wychylają się w kierunku wolnej przestrzeni. W ten sposób głuszą późniejsze odnowienie, założone lub powstałe w ich najbliższym sąsiedztwie. Szkody powstają wtedy, gdy wychylające się gałęzie zostaną obciążone mokrym śniegiem.

Aby zapobiec tym szkodom, należy rozpocząć pielęgnowanie linii styku we właściwym czasie. W tym celu unieszkodliwia się rosnące na obrzeżu przedrosty i przerosty. Drzewka skrajne przycina się niżej, rosnące w głębi kępy wyżej w ten sposób, by wytworzyć dachówkowatą linię przejścia pomiędzy różnego wzrostu sklepieniami drzew. Pojedynczo lub grupowo występujące źle ukształtowane przedrosty i przerosty należy jak najwcześniej usunąć. W razie obawy opóźnienia zwarcia należy je powstrzymać w przyroście lub unieszkodliwić przez ogłowienie, silne podkrzesanie lub obrączkowanie.

Pielęgnowanie linii styku jest ważną czynnością w czyszczeniach wczesnych. Najwięcej kłopotu z pielęgnowaniem linii styku sprawiają kępy przedrostów sosnowych, dębowych lub bukowych. Im też trzeba od początku poświęcić najwięcej uwagi. Bez trudu dają się powiązać z młodszym tłem odnowienia starsze kępy jodłowe.