Siedliska boru górskiego tworzą się w zasięgu chłodnego klimatu wysokiego regla dolnego. Znajdują się pod umiarkowanym lub wyraźnym wpływem wody glebowo-opadowej i stokowej. W wyższych pasmach górskich najczęściej występują nieciągłym pasem różnej szerokości, miejscami gdy zanikają, siedliska boru wysokogórskiego graniczą bezpośrednio z siedliskami boru mieszanego górskiego. W niższych pasmach zajmują wierzchowiny i chłodne północne stoki. Od siedlisk boru wysokogórskiego odróżnia je wyższa bonitacja świerka.
Bór górski świeży BGśw | |
---|---|
Piętro klimatyczne | Regiel dolny wysoki |
Położenie | często na granicy siedlisk BWG i BMG, oraz niżej w zagłębieniach terenu, ze spływem zimnych mas powietrza |
Rodzaj gleby | - zwietrzelina kwaśnych skał magmowych, okruchowych i metamorficznych: granitów, gnejsów, łupków krystalicznych, piaskowców i łupków bezwęglanowych (w VIII krainie: istebniańskich, ciężkowickich, czarnorzeckich, rzadziej magurskich i godulskich) z serią glebopokryw stokowych; - osuwiska i koluwia osuwiskowe piaszczysto-gliniaste na podłożu skalnym. |
Typ, podtyp próchnicy | mor świeży |
Typ i podtyp gleby | Bw – bielicowa właściwa RDbog – rdzawa bielicowa odm. opadowoglejowa RNw – ranker właściwy (sporadycznie) RNb – ranker bielicowy |