Zwarcie drzewostanu - jest ważną cechą o znaczeniu ekologicznym i gospodarczym. Wpływa na ilość i jakość produkcji drewna, ponieważ w celu osiągnięcia maksymalnej produkcji ilościowej przy zachowaniu dobrej jakości, drzewa powinny rosnąć blisko siebie, stykając się brzegami swych prawidłowo rozwiniętych koron.

Zwarcie określa się jako:

• wzajemne położenie koron drzew;
• stopień wypełnienia przestrzeni nad glebą koronami drzew;
• stopień ocienienia gleby przez rosnący drzewostan;
• stosunek łącznej powierzchni koron drzew rosnących na jednostce powierzchni gleby do tej jednostki powierzchni.

Zwarcie jest czynnikiem, który zmienia głównie stosunki naświetlenia w drzewostanie, co z kolei ma decydujące znaczenie w kształtowaniu się pokroju drzew.

Miernikiem zwarcia jest jego stopień szacowany w praktyce z odstępu między koronami drzew.

Zwarcie określa się stosując 4 stopniową skalę cyfrową:

1. Zwarcie pełne - gdy korony drzew stykają się brzegami lub częściowo zachodzą na siebie.
2. Zwarcie umiarkowane - gdy między koronami drzew znajdują się wąskie, wolne przestrzenie.
3. Zwarcie przerywane - gdy między koronami drzew znajdują się przerwy, w których łatwo mogą zmieścić się pojedyncze drzewa.
4. Zwarcie luźne - gdy przerwy między koronami są znacznie większe, a drzewa utraciły już wzajemny wpływ na siebie.

W drzewostanach wielopiętrowych, oprócz w/w zwarcia, które nazywa się poziomym, występuje też tzw. zwarcie pionowe, które polega na tym, że korony poszczególnych pięter drzewostanu stykają się ze sobą w płaszczyźnie pionowej tzn. jedne rosną pod drugimi. Jeżeli w drzewostanie występują grupy lub kępy drzew wyższych i niższych, to korony stykają się na różnych poziomach. Jest to tzw. zwarcie schodkowe. W/w rodzaje zwarcia są charakterystycznym i nieodzownym elementem tzw. jodłowego lasu przerębowego.