Każde konkretne skupienie roślinne stanowiące pewną przestrzenną całość nazywamy zbiorowiskiem roślinnym lub fitocenozą.

Tak więc zbiorowiskiem będzie karpacki las bukowy (bez bliższego określenia), torfowisko, łąka itd. Jest to pojęcie bardzo ogólne, które w miarę potrzeby może być używane w węższym lub szerszym znaczeniu. Według sformułowania ELLENBERGA „…zbiorowiska roślinne przedstawiają kombinację osobników roślinnych, uwarunkowaną przez konkurencję, zależną w sposób prawidłowy od otaczającego ją środowiska oraz czynników historycznych. Kombinacja ta ze swej strony ma możność także wywoływania mniejszych lub większych zmian w swoim środowisku.”

Fitocenoza jest podstawową jednostką roślinności, wykazującą powtarzalną strukturę przestrzenną i gatunkową. Tworzą ją populacje różnych gatunków roślin, zajmujących wspólnie w obrębie pewnej przestrzeni (biochory) przekształcone przez siebie (i zoocenozę) siedlisko (biotop).

Roślinność składa się z fitocenoz, poszczególne fitocenozy jednak nie są ostro odgraniczone od siebie, lecz połączone strefami przejścia, tym węższymi, im większy jest gradient zmienności między sąsiednimi ekosystemami. Strukturę fitocenoz można określić jako względne kontinuum (MATUSZKIEWICZ 1982), a więc wyodrębnienie różnych fitocenoz jest możliwe, chociaż ich granice mają charakter względny.