Zarośla łozowe — Salicetum pentandro-cinereae (ALMQ. 1929) PASS. 1962 (= Salici-Franguletum MALC. 1929)

Zarośla łozowe powstają przez zarastanie szuwarów nadrzecznych (zbiorowisk z rzędu Phragmitetalia) lub łąk podmokłych należących do rzędu Caricetalia fuscae lub Molinietalia; składają się z różnych gatunków wierzb, przy czym gatunkiem panującym jest wierzba szara (Salix cinerea).

Duży udział mają także wierzba uszata (S. aurita) i wierzba pięciopręcikowa = laurowa (S. pentandra). Często pojawia się kruszyna (Frangula alnus), a także niektóre drzewa, jak olsza (Alnus glutinosa) i brzoza omszona (Betula pubescens), wyrastające w postaci pojedynczych okazów ponad warstwę krzewów. Zarośla łozowe osiągają dość duże zwarcie, są gęste i poplątane. W zagłębieniach pomiędzy kępami krzewów przez większą część roku występuje woda.

Runo przedstawia się niejednolicie. W jego skład wchodzą zarówno rośliny bagienne, które mają swe optimum rozwojowe w miejscach widnych, takie jak: żabieniec babka wodna (Alisma plantago-aquatica), knieć błotna (Caltha palustris), siedmiopalecznik błotny (Comarum palustre), kosaciec żółty (Iris pseudoacorus), bobrek trójlistny (Menyanthes trifoliata), trzcina pospolita (Phragmites australis = Ph. communis) i wiele innych oraz rośliny leśne cieniolubne, występujące na kępach u podstawy krzewów i drzew. Tutaj w miejscach suchszych rozwijają się także liczne mchy.

Gatunkami charakterystycznymi dla tego zespołu są wierzba szara = łoza (Salix cinerea), wierzba uszata (S. aurita) i wierzba pięciopręcikowa = laurowa (S. pentandra), a wyróżniającymi zachylnik błotny = narecznica błotna (Thelypteris palustris = Dryopteris thelypteris), porzeczka czarna (Ribes nigrum) i turzyca błotna (Carex acutiformis).

W profilu glebowym występuje warstwa torfu trzcinowego lub turzycowego, który w warstwie powierzchniowej jest znacznie rozłożony dzięki procesom, jakie zachodzą w okresie niskiego stanu wody. W terenie płaty tego zespołu najczęściej występują na przejściu od bezleśnych torfowisk niskich do lasów olchowych bądź też rzadziej w postaci zmienionej na okrajkach torfowisk wysokich, gdzie tworzą mozaikę z płatami Vaccinio uliginosi-Pinetum.