Promienie drzewne u drzew liściastych wykazują pod względem swej budowy większe zróżnicowanie i większe bogactwo form niż promienie drzewne u drzew iglastych.

Składają się one tylko z komórek miękiszu, zachowujących bardzo długo protoplazmę (np. u grabu — ponad 100 lat). Są one przeważnie wielowarstwowe i wieloszeregowe. Można jednak tu wyróżnić typ promieni jednorodnych, składających się z komórek jednakowego rodzaju, wydłużonych w kierunku promieniowym ku osi pnia (np. topola) oraz typ promieni niejednorodnych składających się ze środkowych komórek leżących i brzeżnych stojących (wierzba, leszczyna, kasztanowiec). Komórki leżące służą głównie do przewodzenia w kierunku promieniowym, stojące zaś zapewniają łączność między szeregami komórek leżących a naczyniami.

W drewnie niektórych drzew liściastych (brzoza, wierzba) występują tzw. plamki rdzeniowe, widoczne na przekroju poprzecznym jako krótkie, cienkie kreski, przebiegające w kierunku obwodu. Są to chodniki larw muchówki Agromyza carbonaria, wypełnione zabarwioną tkanką miękiszową, która powstaje przez rozrastanie się promieni w wydrążonych chodnikach.