Pora i sposób wykonania poprawek

Do poprawek należy przystąpić możliwie jak najwcześniej. Zasadę tę należy tak rozumieć, że w uprawach powstałych z sadzenia poprawki powinno się wykonać w następnym roku po założeniu uprawy. W siewach czynność tę odkłada się do drugiego roku, szczególnie gdy stwierdzi się przelegiwanie nasion w glebie, a uprawa nie wykazuje dużych braków. Im wcześniej podejmuje się poprawki, tym są one mniej kłopotliwe i ryzykowne, a bardziej celowe. Z biegiem czasu gleba traci sprawność, silniej się zachwaszcza, zwiększa się niebezpieczeństwo zaatakowania posadzonych drzewek przez owady i grzyby lub zgryzienia przez zwierzynę czy uszkodzenia przez gryzonie. Odtworzenie pierwotnie wprowadzonego pożądanego składu gatunkowego jest możliwe tylko w początkowym etapie rozwoju uprawy.

Z powodu pogarszających się warunków wzrostu młodych drzewek wprowadzanych w poprawkach do istniejącej uprawy, regułą jest dokonywanie poprawek sadzeniem, lecz nie siewem. Sadzonki tego samego gatunku co uprawa nie mogą być niższe od otoczenia. Dlatego np. do 1-rocznej uprawy sosnowej należałoby raczej wprowadzać 2-letnie sadzonki. Wysokość gatunku odmiennego od otaczającego lukę musi być dostosowana do tempa wzrostu sąsiadujących z sobą gatunków, wielkości luki i stopnia cienioznośności gatunku wprowadzanego do istniejącej uprawy. W uprawach o nieprawidłowym składzie gatunkowym należy dążyć do wprowadzenia gatunków będących w niedoborze w stosunku do prawidłowego, docelowego składu uprawy. Sadzonki powinny być silnie rozwinięte, zakwalifikowane do pierwszej klasy jakości według obowiązującej normy. Niezależnie, czy poprawki wykonywane są gatunkami głównymi, czy pomocniczymi, konieczne jest staranne ich wykonanie.

Poprawki należy wykonać przed przystąpieniem do odnowień bieżących. Właściwą porą wykonania poprawek jest wczesna wiosna dla wszystkich gatunków, a dla liściastych - również jesień. Przy sadzeniu jesiennym, szczególnie na glebach lekkich, wskazane jest obsypywanie wprowadzonych sadzonek torfem lub próchnicą, co chroni je przed ewentualnym „wysadzeniem” przez mróz w okresie późnej zimy i wczesnej wiosny. Wykonywanie poprawek rozpoczyna się od upraw najmłodszych i najcenniejszych oraz od upraw wprowadzanych na terenach ochronnych.

Przygotowanie gleby (łącznie z jej spulchnieniem) pod poprawki wykonuje się na jesieni, w roku poprzedzającym wykonanie tych zabiegów. Zasadniczym sposobem przygotowania gleby jest uprawa ręczna. W przypadku większych luk należy dążyć do mechanizacji tych prac. Przygotowanie gleby powinno się wykonywać bardzo starannie. Młoda sadzonka znajduje się tu w znacznie gorszych warunkach glebowych i środowiskowych niż na świeżych zrębach. Narażona jest na silną konkurencję głuszących chwastów oraz otaczających ją sadzonek lub nalotów.

Zasadniczym sposobem wykonania poprawek jest sadzenie w szparę lub jamkę. Materiał sadzeniowy przeznaczony do poprawek powinien być dostosowany do trudnych warunków środowiska, w jakich zostaje umieszczony. Powinien to być materiał silnie wyrośnięty, o pełnej żywotności, w miarę możności szkółkowany, o pełnej zdolności szybkiego zrównania się z otoczeniem.

p/poprawki-pora-i-sposob-wykonania.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:41 (edycja zewnętrzna)