Korowarka

Korowanie to proces polegający na usuwaniu kory z pozyskanego drewna i może być wykonywane za pomocą metod biologicznych, chemicznych lub mechanicznych. Najszersze zastosowanie znalazły jednak metody mechaniczne. Ze względu na sposób pracy korowarki można podzielić na dwie grupy, z uwzględnieniem zastosowanych w praktyce rozwiązań:

Korowarka

  1. Pracujące na zasadzie skrawania:
    • korowarki tarczowe;
    • korowarki z głowicami frezującymi;
    • korowarki z głowicami nożowymi;
  2. Pracujące na zasadzie tarcia:
    • korowarki bębnowe;
    • korowarki z nożami zdzierającymi;
    • korowarki łańcuchowe.

Posuw korowanego drewna może być ręczny lub mechaniczny. Korowarki mogą być stacjonarne, przewoźne lub przenośne. Źródłem napędu są silniki spalinowe lub elektryczne. Produkowana w Finlandii korowarka Cembro stanowi przykład korowarki tarczowej przewoźnej, napędzanej z wałka odbioru mocy niewielkiego ciągnika rolniczego (minimalne zapotrzebowanie na moc - 12 kW). Została zbudowana na podwoziu saneczkowym, wykonanym z rur stalowych. Masa całkowita korowarki wynosi 250 kg. Wyposażona w trzy nastawne noże tarcza stalowa o średnicy 50 cm obraca się z prędkością 1500 obr./min i umożliwia korowanie drewna o długości 0,5-4 m i średnicy 5-28 cm. Docisk i posuw jest realizowany za pomocą obracającego się ślimaka. Obsługa jednoosobowa.

Przewoźna korowarka VK-16, również produkcji fińskiej, należy do grupy korowarek działających na zasadzie tarcia. Dosyć szeroko stosowana na składnicach drewna. Pozwala na korowanie drewna krótkiego i małowymiarowego długiego o średnicy 6-36 cm. Głowica wirująca korowarki jest wyposażona w dwa rodzaje noży korujących - nacinające i zdzierające. Liczba noży: 4+4. Zapotrzebowanie na moc około 20 kW. Źródłem napędu może być ciągnik rolniczy (przez wał odbioru mocy) lub silniki elektryczne. Istniały również konstrukcje korowarek ręcznych, napędzanych silnikiem spalinowym, jednak z uwagi na duże zagrożenie podczas wykonywania pracy (m.in. drgania mechaniczne) nie znalazły one powszechnego zastosowania.


Źródło: Praca zbiorowa „Poradnik użytkowania lasu” Warszawa 2000

k/korowarka.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:40 (edycja zewnętrzna)