Najodpowiedniejsze i najbardziej wartościowe są tu niezdrewniałe rośliny motylkowe, skoszone najlepiej w okresie kwitnienia. Przed złożeniem w stosy rośliny te trzeba rozdrobnić. Przydatne do tego celu są sieczkarnie typu polowego agregatowane z ciągnikami.

Z roślin motylkowych bardzo wartościowe na komposty są łubiny trwałe i jednoroczne, a także peluszka, seradela oraz inne. Cenną domieszkę mogą stanowić również chwasty usuwane ze szkółek lub upraw leśnych podczas zabiegów pielęgnacyjnych, liście z drzew itp. materiały. Przy wykorzystywaniu chwastów trzeba się jednak liczyć z koniecznością intensywniejszego odchwaszczania stosów. Udział domieszki roślinnej nie powinien być niższy niż 20% objętości stosu. Układa się ją warstwami o grubości nie mniejszej niż 20 cm na przemian z torfem.

W celu wzbogacenia kompostu torfowo-roślinnego w składniki mineralne na każdy m3 torfu dodaje się 2 kg soli potasowej 50% lub 3 kg kalimagnezji, 3 kg supertomasyny 26,5% lub taką samą ilość mączki fosforytowej 30%. Przy kwaśnym odczynie torfu dodaje się dodatkowo na każdy m3 6—10 kg wapniaka mielonego.