Klasyfikacja surowca drzewnego

Do roku 1993 obowiązywała w Polsce klasyfikacja przeznaczeniowa surowca drzewnego. 1 lipca 1993 roku wprowadzono system sortowania drewna i jego klasyfikacji tzw. KJW w oparciu o podstawowe cechy charakteryzujące surowiec tj. jakość i wymiary. Przy konstrukcji systemu miano na uwadze strukturę i jakość polskich drzewostanów, stosowane technologie pozyskania i transportu drewna, a także uproszczenie norm przy uwzględnieniu zaleceń Rady EWG z 1968 roku, przepisy prawne oraz zasady obowiązujące wówczas w Unii Europejskiej. Projekty Polskich Norm opracowywane były w początkach lat 90-tych w taki sposób, aby możliwie największa liczba parametrów normy została zharmonizowana z normami międzynarodowymi ISO jak również z narodowymi normami Niemiec DIN, które w zasadzie od wielu lat były opracowywane w harmonii z normami międzynarodowymi. Norm europejskich w dziedzinie surowca drzewnego jeszcze wówczas nie było.

W związku z powyższym znacznie ograniczono liczbę stosowanych norm. Oprócz trzech norm ogólnych terminologicznych dotyczących wad drewna, podziału i symboli oraz pomiaru, obliczania miąższości i cechowania powstały cztery normy tj.:

  • PN-92/D-95017 Surowiec drzewny. Drewno wielkowymiarowe iglaste,
  • PN-92/D-95008 Surowiec drzewny. Drewno wielkowymiarowe liściaste,
  • PN-91/D-95018 Surowiec drzewny. Drewno średniowymiarowe,
  • PN-90/D-95019 Surowiec drzewny. Drewno małowymiarowe.

Oprócz wyżej wymienionych pozostała jedynie do stosowania:

  • PN-91/D-95009 Zrębki leśne, ponieważ z dniem 31 grudnia 1997 roku unieważniono wszystkie normy branżowe.

Polskie Normy dla surowca drzewnego od 1999 roku używane są na zasadzie dobrowolności, tak jak ma to miejsce w Unii Europejskiej.

Dobrowolność działania oznacza:

  • możliwość udziału w negocjacjach zainteresowanych stron,
  • jawność,
  • gwarantowaną, prawidłową współpracę z innymi partnerami.

Normy zatwierdzane są na zasadzie konsensusu, co oznacza, że nie musi być jednomyślności przy uzgadnianiu projektu normy, wystarczy 2/3 głosów członków Komisji, akceptujących normę.

Obowiązująca klasyfikacja dzieli surowiec drzewny na dwie kategorie grubości tj. grubiznę, dzielącą się z kolei na:

oraz drobnicę tj. drewno małowymiarowe (M).


Źródło: Praca zbiorowa „Poradnik użytkowania lasu” Warszawa 2000

k/klasyfikacja-surowca-drzewnego.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:40 (edycja zewnętrzna)