Urbanoziemy i industrioziemy obejmują utwory glebowe, wytworzone i przekształcone w rezultacie gospodarczej działalności człowieka. Odpady gospodarczej działalności człowieka zostały zakumulowane na powierzchni gleb naturalnych w postaci hałd, zwałowisk przemysłowych, górniczych, hutniczych, miejskich czy komunalnych.

Człowiek powoduje także przerwanie ciągłości naturalnej pokrywy glebowej i reliefu powierzchni ziemi przez tworzenie wyrobisk, zasypywanych odpadami oraz rozwój nieustabilizowanych zapadlisk. Zagospodarowanie tych gleb wymaga rekultywacji, co jest procesem długotrwałym, pracochłonnym i kosztownym.

W wyniku rekultywacji hałd i zwałowisk roślinnością leśną oraz zielną, rozwija się na nich inicjalny proces glebotwórczy. Niemniej gleby takie pod wieloma względami różnią się od skał macierzystych składem materiału antropogenicznego.

Zalesianie nieużytków poprzemysłowych dało najlepsze rezultaty, na przykład, na silnie przepalonych łupkach i piaskowcach karbońskich. Dobre efekty otrzymano, stosując do zalesienia: olszę czarną i szarą, robinię akacjową, klon zwyczajny, topolę, osikę, a nawet jesion wyniosły.