Cięcia odsłaniające

Cięcia odsłaniające rozpoczynamy w 3-4 lata po obsiewie. Mają one na celu stopniowe uwalnianie odnowienia od osłony drzewostanu macierzystego i zapewnienie mu zwiększonego dopływu światła i opadów oraz zmniejszenie konkurencji korzeniowej. Przy prowadzeniu tych cięć odstępujemy od zasady utrzymywania równomiernej osłony na powierzchni manipulacyjnej, gdyż samosiewy z reguły pojawiają się kępami lub płatami, między którymi są luki lub miejsca rzadziej obsiane. Prześwietlenie warstwy koron wykonuje się więc mając na względzie potrzeby młodego pokolenia. Mogą również zaistnieć sytuacje, że tylko część powierzchni manipulacyjnej zostanie pokryta odnowieniem. W przypadku braku urodzaju nasion w najbliższym okresie może zajść konieczność podokapowego odnowienia sztucznego na części powierzchni. Uzupełnianie samosiewów jest niezbędne na glebach łatwo zachwaszczających się. Nie można zbyt długo odkładać wykonania tego zabiegu, gdyż konkurencja chwastów może znacznie utrudnić wykonanie, a przede wszystkim zwiększyć koszt uzupełnień. Doboru gatunków drzew do tych uzupełnień dokonuje się biorąc pod uwagę warunki wzrostu pod osłoną drzewostanu i przyjęty docelowy skład odnowienia. W okresie cięć odsłaniających, powtarzanych co 3-5 lat, pojawiają się nadal samosiewy, które mogą uzupełniać odnowienia powstałe po wykonaniu cięcia obsiewnego.

Wyznaczanie drzew do usunięcia w cięciach odsłaniających należy wykonywać w okresie pełnego ulistnienia, gdyż tylko wtedy można poprawnie ocenić wielkość luk, jakie powstaną po usunięciu drzew. O nasileniu i nawrocie cięć odsłaniających decyduje skład gatunkowy i stan odnowień. Nalot sosny powinien być odsłonięty szybko, niekiedy jednym cięciem, co powoduje, że rębnia częściowa w drzewostanach sosnowych może się ograniczyć tylko do cięcia obsiewnego i uprzątającego. Również stosunkowo szybko odsłaniany jest dąb. Buka oraz jodłę odsłania się powoli, prowadząc kilka (3-5) stosunkowo słabych cięć. Pokrój młodych drzewek jest najlepszym wskaźnikiem stopnia pilności zabiegu. Zmniejszenie przyrostu wysokości i zmiana pokroju korony (u gatunków iglastych przybiera ona często postać odwróconego stożka, a u liściastych pędy główne i boczne przyjmują położenie poziome) są świadectwem niedoboru światła.

Na siedliskach suchszych i uboższych wskazane jest stosowanie silniejszych cięć i szybsze odsłanianie podrostów niż na siedliskach żyźniejszych i zasobniejszych w wodę. W miejscach narażonych na przymrozki oraz na glebach łatwo zachwaszczających się odsłanianie odnowień powinno być powolniejsze. Ze względu na ochronę młodego pokolenia cięcia odsłaniające powinny być wykonywane przy pokrywie śnieżnej (ale nie w okresie silnych mrozów). W ten bowiem sposób można znacznie zmniejszyć szkody w podrostach. Ten warunek jest jednak trudny do spełnienia wobec krótkich okresów zalegania śniegu w wielu regionach kraju. Często pozostaje tylko dopilnowanie starannego wykonania ścinki i zrywki drewna.


Źródło: Eugeniusz Bernadzki, „Cięcia odnowieniowe”, PWRiL Warszawa, 2000

c/ciecia-odslaniajace.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:39 (edycja zewnętrzna)