Cięcia obsiewne

Cięcia obsiewne wykonywane są przede wszystkim w celu zwiększenia dopływu opadów, ciepła oraz światła do gleby stworzenia w ten sposób dobrych warunków do kiełkowania nasion i wzrostu nalotów przez pierwsze 2-3 lata. Pozostające na powierzchni manipulacyjnej drzewa powinny zapewnić młodemu pokoleniu ochronę przed wahaniami temperatury, wiatrem, nadmiernym nasłonecznieniem i wysuszeniem gleby, a także przed nadmiernym rozwojem roślinności zielnej. Cięcie obsiewne należy wykonywać w roku dobrego lub co najmniej średniego urodzaju nasion gatunku głównego.

Trudno jest określić liczbowo nasilenie cięcia obsiewnego. Niektórzy badacze zalecają usuwanie około 25% zapasu w drzewostanach złożonych z gatunków cienioznośnych i 30-35% w drzewostanach złożonych z gatunków światłożądnych. Zalecenie to odnosi się do drzewostanów charakteryzujących się umiarkowanym zwarciem. Należy się kierować wskazówką, by pozostające drzewa górnego piętra najwyżej lekko się stykały koronami. Zawsze lepsze jest cięcie słabsze (ciemniejsze) niż zbyt silne (jaśniejsze). Przy wyznaczaniu cięcia obsiewnego dążymy nadal do utrzymania możliwie równomiernej osłony na całej powierzchni manipulacyjnej. Usuwamy przede wszystkim drzewa gorszej jakości z piętra górnego oraz znaczną część warstwy podokapowej drzewostanu. Staramy się wycinać możliwie najwięcej drzew silnie ugałęzionych, których usuwanie w okresie późniejszym może doprowadzić do powstania większych szkód w odnowieniach. W ten sposób polepszamy też warunki świetlne, a przede wszystkim zwiększamy dopływ wody opadowej do gleby. Cięcia obsiewne wykonywane są zimą, a zatem w drzewostanach złożonych z gatunków ciężkonasiennych (buk, dąb) po opadnięciu nasion, natomiast w drzewostanach złożonych z gatunków lekkonasiennych - przed ich naturalnym obsiewem.

Niezwykle ważna jest ocena stanu pokrywy gleby, dokonywana przed cięciem obsiewnym. W razie zarośnięcia gleby roślinami utrudniającymi kiełkowanie nasion, a następnie wzrost siewek, lub w razie występowania warstwy nierozłożonej ściółki musimy przygotować glebę na przyjęcie nasion. Zabieg ten polega na odsłonięciu warstwy mineralnej na pasach lub na całej powierzchni. Do tego celu używamy narzędzi lekkich, jak jeże czy brony leśne. W warunkach silniejszego zadarnienia dobre usługi oddają brony talerzowe. Glebę przygotowujemy w okresie lata i jesieni przed spodziewanym urodzajem nasion.


Źródło: Eugeniusz Bernadzki, „Cięcia odnowieniowe”, PWRiL Warszawa, 2000

c/ciecia-obsiewne.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:39 (edycja zewnętrzna)