Mogą one być powodowane przez czynniki nieożywione i czynniki ożywione.

W pierwszym wypadku mogą nimi być: niedostatki pokarmowe rośliny-gospodarza, nadmiar wilgoci w glebie, obniżenie temperatury (nawet dodatniej) w okresie wegetacyjnym i inne. Niedostatek w glebie azotu, a szczególnie fosforu i potasu, powoduje niedorozwój i przedwczesne opadanie owoców (bukwi), a w wypadku braku mikroelementów, np. boru, obserwuje się nawet brak wytwarzania bukwi. Zjawiskom tym można przeciwdziałać przez odpowiednie nawożenie mineralne gleby.

W następstwie braku dostatecznej ilości wilgoci dochodzi do zachwiania bilansu wodnego drzewa i związanego z tym odprowadzania wody z rozwijających się owoców do liści. W tych warunkach powstające owoce wysychają, pękają i przedwcześnie opadają.

Nadmiar wilgoci w glebie z kolei powoduje deformacje i pękanie owoców. Wysoka względna wilgotność powietrza w połączeniu z przymrozkami mogą ujemnie wpływać na kwiaty żeńskie (nie tylko buka), co prowadzi do wytwarzania niepełnowartościowych owoców i nasion. W warunkach obniżonej temperatury w okresie wegetacyjnym owoce i nasiona nie dojrzewają należycie, wskutek czego przedwcześnie wysychają i opadają, a z kolei ujemne temperatury w tym okresie mogą spowodować zmniejszenie lufa utratę zdolności kiełkowania bukwi.

Źródło: Karol Mańka i Małgorzata Mańka „Choroby drzew i krzewów leśnych” Warszawa 1993