Żyzna buczyna niżowa (buczyna pomorska)

Żyzna buczyna niżowa (buczyna pomorska)Melico-Fagetum KNAPP 1942 (LOHM. ap SEIBERT 1954) (= Fagetum boreoatlanticum R.TX. 1937)

Najlepiej wykształcone płaty buczyn nizinnych występują u nas na Pomorzu Zachodnim i w Wielkopolsce. Ich rozwojowi sprzyjało tu zarówno podłoże (nie wymyte młode utwory morenowe), jak i klimat bardziej zbliżony do atlantyckiego.

Buczyny te charakteryzuje to, że są zazwyczaj drzewostanami jednogatunkowymi. Niekiedy obok buka występują w nich: dąb bezszypułkowy (Quercus petraea), grab zwyczajny (Carpinus betulus), klon jawor (Acer pseudoplatanus) i inne gatunki liściaste, a w płatach uboższych także sosna zwyczajna (Pinus sylvestris). Brak jodły i świerka wyróżnia ten zespół od buczyn karpackich.

W warstwie krzewów najczęściej występuje tu wiciokrzew suchodrzew (Lonicera xylosteum). Gatunkami charakterystycznymi (regionalnie) dla zespołu są perłówka jednokwiatowa (Melica uniflora) i kostrzewa leśna (Festuca sylvatica = F. altissima).

Spośród gatunków charakterystycznych dla związku i rzędu występują tutaj licznie przytulia (marzanka) wonna (Galium odoratum = Asperula odorata), gajowiec żółty (Galeobdolon luteum), szczyr trwały (Mercurialis perennis) i prasownica rozpierzchła (Milium effusum), brak natomiast gatunków górskich. Charakterystyczne jest występowanie gatunków leśnych o niżowym typie zasięgu, jak: przylaszczka pospolita (Hepatica nobilis), żywiec cebulkowy (Dentaria bulbifera), prawnie chroniony bluszcz zwyczajny (Hedera helix) i turzyca palczasta (Carex digitata).

Na terenach bardziej wilgotnych w płatach zespołu występują często składniki związku Alno-Padion i Carpinion, których nie spotyka się w buczynach karpackich, co pozostaje w związku z bezpośrednim sąsiadowaniem na nizinach buczyn i grądów. Płaty lasów bukowych występujące na glebach uboższych i bardziej suchych, mogą wykazywać pokrewieństwo do zespołu Pino-Quercetum s.l.

Melico-Fagetum rozwija się głównie na utworach morenowych, najczęściej na glinach piaszczystych, zawierających margiel, które mają dobry drenaż, obfitują w części szkieletowe, żwir i otoczaki. Właściwy profil glebowy charakterystyczny dla zespołu wykazuje cechy gleb brunatnych.

z/zyzna-buczyna-nizowa-buczyna-pomorska.txt · ostatnio zmienione: 2017/03/08 17:36 (edycja zewnętrzna)