Zbiór przeprowadza się różnymi sposobami, w zależności od gatunku - z ziemi po naturalnym obsiewie owoców, takich np. jak żołędzie, bukiew, skrzydlaki klonu czy owocostany grabu, bądź z drzew ściętych lub stojących przez zrywanie (owoce czereśni ptasiej, „szyszeczki” olch lub brzóz, owocostany jesionu) lub osmykiwanie (jawor).

Zbiera się też owoce z ziemi po ręcznym lub mechanicznym ich otrząśnięciu (czereśnie, skrzydlaki jesionu). Niekiedy obcina się pędy z owocostanami. Coraz częściej przy zbiorze korzysta się z rozłożonych na ziemi pod drzewami płacht foliowych lub siatek plastikowych o drobnych oczkach. Uprzywilejowanymi miejscami zbioru są ścieżki lub drogi leśne, wtedy jednak należy ograniczyć do minimum ruch kołowy i zabezpieczyć opadłe nasiona przed zadeptaniem. W przypadku żołędzi, bardzo wrażliwych na uderzenia, należy unikać nawierzchni zbyt twardych.

Przed obsiewem nasion należy usunąć roślinność w miejscu przewidywanego zbioru z ziemi. Podczas zbioru można korzystać z różnych narzędzi czy urządzeń, można nasiona zgrabiać lub zmiatać, można je też zasysać za pomocą specjalnych aspiratorów („odkurzaczy”), jak to się czyni we Francji przy zbiorze bukwi. Jeszcze przed wsypaniem nasion do worków można je w drzewostanie wstępnie oczyścić. Po zbiorze każdy worek należy z osobna oznaczyć etykietą z informacją o gatunku, miejscu i dacie zbioru. W wielu krajach zakres takiej informacji precyzują przepisy lub normy branżowe.

• zbiór owoców niedojrzałych („na zielono"),

• zbiór przedwczesny lub zbyt późny.