Salix cinerea L. — wierzba szara (łoza)

Podobna do wierzby uszatej, ale rozrasta się szeroko, tworząc kępy zwykle do 2 m wysokości. Gałązki roczne i dwuletnie oraz pąki szaro, filcowato owłosione. Kora gałązek pokryta wgłębieniami, jak u wierzby uszatej.

Liście odwrotniejajowate, długości 5—9 cm, podobne do liści wierzby uszatej, ale tylko w górnej części blaszki nieznacznie piłkowano-karbowane. Młode liście obustronnie filcowato owłosione, starsze matowozielone i nagie na stronie górnej, niebieskawozielone i gęsto szaro filcowate od spodu.

Kotki siedzące, z 5—9 listkami u nasady. Kwitnie od lutego do kwietnia, przed rozwojem liści. Rozmnaża się z nasion; sadzonki (zrzezy) trudno się ukorzeniają.

Wierzba szara występuje w całej Europie i Azji; jest pospolita w Polsce na niżu, w górach rzadsza; występuje w podobnych miejscach jak poprzedni gatunek. Dobrze rośnie nawet na glebach podmokłych i bagiennych, rozrastając się szeroko. Ze względu na wczesne zakwitanie jest cenna dla pszczelarstwa.