Świerzb (scabies) – choroba zaraźliwa skóry wywoływana przez pasożytnicze roztocze ( Acarina) należące do rodzin Sarcoptidae i Psoroptidae, zwane świerzbowcami; występują u ludzi, koni, owiec, bydła, psów, królików, drobiu, i innych zwierząt hodowlanych i wolno żyjących.

O b j a w y : świąd ( świerzbienie , stąd polska nazwa pasożyta i choroby) towarzyszący zapaleniu skóry, wyłysienia; u drobiu - zapalenie skóry nóg - wapniak.

L e c z e n i e : smarowanie skóry odpowiednimi preparatami, gazowanie chorych zwierząt ( np. koni) w komorach gazowych dwutlenkiem siarkowym lub cyjanowodorem oraz kąpanie ( owiec) w odpowiednich roztworach świerzbobójczych. W latach powojennych ś. koni i owiec stanowił w Polsce poważny problem epizootyczny; obecnie występuje rzadko; ś. koni objęty jest przepisami o zwalczaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych.

Zootechniczny słownik encyklopedyczny, PWRiL Warszawa 1965r.