Pinus koraiensis SIEB. et ZUCC. — sosna koreańska (limba koreańska)

Drzewo osiąga wysokość do 30 m, pozornie podobne do P. cembra, ale z luźniejszą koroną i bardziej odstającymi od pnia konarami. Pędy cieńsze niż u limby syberyjskiej, gęsto, rdzawo omszone. Igły długości 6—15 cm, najbardziej szorstkie ze wszystkich 5-igielnych sosen; brzegi grubo piłkowane; linie aparatów szparkowych wyraźniejsze niż u limby.

Szyszki duże (9—14 cm) i ciężkie, z grubymi łuskami nasiennymi, których końce są odwinięte; przed dojrzeniem fioletowe, po dojrzeniu brunatne; dojrzewają jesienią drugiego roku, rozpadają się jak u limby. Nasiona duże (1,5 cm dł.), bez skrzydełek, jadalne.

Występuje w Korei, północno-wschodnich górach Mandżurii, Kraju Nadamurskim i Japonii.

Jest to zasadniczy gatunek tajgi mandżurskiej, w której rośnie wraz z innymi iglastymi drzewami. W Europie jako drzewo ozdobne znane jest od 1846 r.; w Polsce bardzo rzadko spotykana.