Przewężenie podstawy łodygi buka (i innych drzew liściastych)

Sprawca: Pestalotia hartigii Tub.

Objawy

Na młodych roślinach buka i innych gatunków liściastych, a także iglastych, występuje u podstawy łodygi przewężenie, a tuż nad nim wyraźne zgrubienie. W miejscu przewężenia mniejsze lub większe partie kory zamierają, a na ich powierzchni pojawiają się małe nieregularne, czarne utwory zwane warstwiakami (acenuli). Liściaste gatunki drzew dość często powracają do zdrowia, gdyż mają zdolność wytwarzania korzeni przybyszowych z partii łodygi znajdujących się zarówno powyżej, jak i poniżej miejsca porażenia, podczas gdy iglaste gatunki drzew żółkną powyżej miejsca porażenia i z reguły zamierają.

Sprawca

Warstwiaki wytwarzane na porażonych miejscach buka i innych liściastych należą do grzyba Pestalotia hartigii (Deuteromycotina, Melanconiales), a jeśli chodzi o drzewa z rodziny cyprysowatych (Cupressaceae). to czynnikiem sprawczym jest grzyb P. funerea. Konidia gatunków z rodzaju Pestalotia są wrzecionowate, podzielone poprzecznie na kilka komórek. Wewnętrzne komórki są oliwkowobrunatne, skrajne zaś (z których jedna jest zakończona prostymi lub rozgałęzionymi witkami) bezbarwne. U P. hartigii konidia mierzą 18—20×6 μm i są podzielone na 4 komórki, a u P. funerea są one 5-komórkowe, a ich wymiary wynoszą 22—32×6—8 μm. Niektórzy utrzymują, że grzyby te występują jedynie wtórnie (jako saprofity) na miejscach dotkniętych podwyższonymi temperaturami, gdyż dotychczas nie udało się wykazać uzdolnień tych grzybów do zakażania zdrowych łodyg. Przewężenie łodyg mają także powodować grzyby Pezicula lividia (Berk. et Br.) Rehm (Discomycetes, Helotiales), Phomopsis quercella Trav. (Coelomycetes, Sphaeropsidales) i inne.

Ochrona

Ochrona jest możliwa jedynie przez wyrywanie i niszczenie chorych drzewek jako źródeł zarazkowych.



Źródło: Karol Mańka i Małgorzata Mańka „Choroby drzew i krzewów leśnych” Warszawa 1993

p/przewezenie-podstawy-lodygi-buka.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:41 (edycja zewnętrzna)