Las przeciwstawia się bocznym wpływom atmosfery wykształcając na obrzeżu tzw. okrajek leśny, zbudowany z zewnętrznego szeregu drzew o gęstych i nisko osadzonych koronach. W ten sposób strefa zieleni, utworzona przez okrajek i sklepienie koron przedstawia całość, zamykając w swym wnętrzu część atmosfery. Z powodu silnego osłabienia kontaktu z wolną atmosferą powietrze znajdujące się wewnątrz lasu staje się swoistym tworem, o innych parametrach nasilenia poszczególnych czynników klimatycznych.

Drzewo okrajkowe ma swoisty pokrój oraz budowę wewnętrzną. Duża i asymetryczna korona jest efektem jednostronnego lepszego oświetlenia. Cechuje go również wyraźne wychylenie w kierunku pola, bowiem podlegając fototropizmowi, skierowuje się ku miejscu skąd otrzymuje nieograniczoną ilość pełnego światła. Brak konkurencji od strony pola i duża konkurencja o wodę i pokarm od strony wnętrza lasu powoduje silny rozwój systemu korzeniowego w kierunku pola. Silne, jednostronne ugałęzienie drzewa okrajkowego powoduje nierównomierny obieg wody i asymilatów, co przejawia się na przekroju poprzecznym, który jest eliptyczny z mimośrodowo usytuowanym rdzeniem.

Zarówno pokrój jak i budowa wewnętrzna drzew okrajkowych sprawiają, że okrajek leśny spełnia ważną funkcję osłony przeciwwietrznej lasu.