Do próby krojenia, która jest nie tyle próbą żywotności co zdrowotności, odlicza się losowo cztery powtórzenia po 50 nasion każde. Nasiona przecina się wzdłuż osi podłużnej poprzez liścienie i oś zarodkową nożem lub lancetem (żołędzie, skrzydlaki klonów), albo szczypczykami (orzeszki grabu).

Niekiedy trzeba wpierw wyjąć nasiona z twardego endokarpu (z pestki). Cięcie prowadzi się poprzez oba liścienie i oś zarodkową. Liścienie i oś zarodkowa nasion zdrowych są białe, jędrne i błyszczące. Liścienie klonów są zawsze zielone, nawet po utracie żywotności. Żołędzie i inne nasiona wielkie (kasztanowiec, leszczyna itp.) przekrawa się zarówno podłużnie, jak i poprzecznie. Ma to uwidocznić ewentualne strefy nekrotyczne, gdyż ich usytuowanie nie jest bez znaczenia dla żywotności nasion. Żołędzie z plamami u podstawy liścieni, zwłaszcza w pobliżu osi zarodkowej, ocenia się negatywnie, a same nasiona z takimi uszkodzeniami uznaje się za niezdolne do prawidłowego skiełkowania, czyli za nieżywotne. W próbie krojenia, oprócz nasion zdrowych i prawidłowo wykształconych, ujawniają się też nasiona częściowo lub całkowicie zepsute, puste, niedokształcone czy zaatakowane przez owady.

Wynik podaje się w procentach jako średnią z wszystkich powtórzeń dla każdej wydzielonej frakcji osobno. O ile wyniki prób krojenia nasion partii wysokiej jakości są wiarygodne, to w przypadku partii pośledniejszych przecenia się zwykle udział nasion zdrowych.

Poddając próbie krojenia nasiona świeżo pozyskane nie popełnia się większych błędów. Rozbieżności ze stanem rzeczywistym ujawniają się tak w przypadku nasion świeżo podsuszonych, jak i nasion silnie odwodnionych i już przechowywanych.