Frangula alnus MILL. (Rhamnus frangula L.) — kruszyna pospolita

Krzew lub małe drzewo wysokości do 6 m.

Młode pędy owłosione, bez cierni, o korze ciemnoszarej i z białymi przetchlinkami o żółtym zabarwieniu od wewnątrz; pąki nie okryte łuskami, brązowo owłosione.

Liście ułożone skrętolegle, odwrotniejajowate, krótko zaostrzone, całobrzegie, długości 3—7 cm. Obie strony liści błyszczące, górna strona ciemnozielona, dolna jaśniejsza; nerwów 8—9 par, nieco łukowato wygiętych.

Kwiaty drobne, obupłciowe, białozielone, zebrane po 2—10 w pęczki. Kwitnie w maju i czerwcu, bardzo długo, często aż do września. Owocem jest kulisty pestkowiec wielkości grochu, trujący, początkowo zielony, później czerwony, a dojrzały prawie czarny, zawierający wewnątrz 2 lub 3 nasiona. Na tym samym krzewie występują owoce o różnym stopniu dojrzałości.

Kruszyna pospolita jest rozprzestrzeniona w całej Europie aż do Kaukazu i Azji Mniejszej; pospolita w całej Polsce na nizinach, rzadsza w górach; występuje jako podszyt w lasach i zaroślach na glebach świeżych i wilgotnych (lasy łęgowe, olszyny). Ocienienie znosi dobrze. W młodości rośnie szybko.

Po ścięciu wytwarza z pni i korzeni szybko rosnące odrośle.

Drewno zróżnicowane na wąski, żółtawy biel i błyszczącą, czerwonawobrązową twardziel. Kora stosowana jest jako środek przeczyszczający, a także jako surowiec w garbarstwie.

Kruszyna objęta jest ochroną częściową.