Korozyjna zgnilizna korzeni sosny i świerka

Sprawca: Micronoporus circinatus (Fr.) Eli. et Ev.

Jest to choroba zbliżona do huby Schweinitza.

Objawy

Porażone drzewa nie wykazują żadnych wzrokowo uchwytnych zewnętrznych objawów choroby. Dopiero na przekroju odziomkowej części pnia można stwierdzić jej obecność po silnie przebarwionej twardzieli. Najbardziej zewnętrzna strefa tego przebarwienia (wczesne stadium zgnilizny drewna) jest ciemno-czerwono-brunatna, gdy tymczasem przy bardzo podobnej zgniliznie, ale powodowanej przez hubę sosny, strefa ta jest znacznie jaśniejsza. W końcowym stadium zgnilizny drewno jest usiane małymi owalnymi wyżłobieniami wypełnionymi białą celulozą. Z korzeni zgnilizna przenika do pnia na wysokość do około 5 m. Dalszym objawem choroby (jako „oznaka etiologiczna”) mogą być owocniki sprawcy na powierzchni gleby lub (częściej) na pniakach. Owocniki te pojawiają się od lipca do września, są jednoroczne i delikatnej struktury, małe (średnicy 3—8 cm), najczęściej kielichowate, przechodzące w krótki trzon, górą filcowate, bladordzawe, z białawym lub żółtawym brzegiem, a na dolnej stronie z krótkimi (1—5 mm) rurkami, o nieregularnych postrzępionych wylotach średnicy 0,25—0,8 mm. Są one bardzo podobne do owocników P. schweinitzii, ale zawsze mniejsze i mniej jaskrawo zabarwione.

Ochrona

Omawiana choroba może mieć, razem i hubą Schweinitza, pewne znaczenie gospodarcze, w starszych drzewostanach sosnowych i świerkowych, gdzie należy (w sytuacjach zagrożenia patogenami) zwrócić uwagę na dobre uregulowanie wysokości kolei rębu, gdyż wraz z wiekiem drzew wzrasta ich podatność na ataki ze strony P. schweinitzii \ M. circinatus.


Źródło: Karol Mańka i Małgorzata Mańka „Choroby drzew i krzewów leśnych” Warszawa 1993

k/korozyjna-zgnilizna-korzeni-sosny.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:40 (edycja zewnętrzna)