Korkowiec amurski

Phellodendron amurense RUPR. — korkowiec amurski

Drzewo wysokości do 15—20 m i 50—70 cm pierśnicy, o szerokiej koronie. Pień pokryty grubą warstwą jasnoszarego, głęboko spękanego korka. Roczne gałązki żółtawoszare.

Pąki małe, bez łusek, ukryte w zgrubiałych nasadach ogonków liściowych, widoczne dopiero po opadnięciu liści; pąków szczytowych zwykle brak.

Liście ułożone nakrzyżlegle, długości do 35 cm, pierzaste, złożone z 5—13 listków. Listki podługowatolancetowate, ciemnozielone, błyszczące, na brzegach orzęsione, od spodu niebieskawozielone, przejrzyście kropkowane i przy roztarciu nieprzyjemnie pachnące.

Drzewa dwupienne. Kwiaty niepozorne, średnicy 6—8 mm, zebrane w wiechy długości 6—8 cm. Owocem jest kulisty lub gruszkowaty czarny pestkowiec, średnicy około 1 cm, zawierający 5 pestek. Kwitnie w czerwcu; owoce dojrzewają we wrześniu, październiku i długo pozostają na gałęziach. Zaczyna owocować w wieku 5 lat, obradza nasiona co 2 lata.

Korkowiec amurski pochodzi z północnych Chin, Mandżurii i Korei, gdzie rośnie w dolinach rzek pojedynczo lub w lasach mieszanych i liściastych. Jest charakterystyczny dzięki dość grubej warstwie jasnego korka, pokrywającego pień i użytkowanego w ojczyźnie głównie na pływaki do sieci.

Drewno pierścieniowonaczyniowe, cenne; ma wąski, jasnożółty biel i jasnobrązową twardziel; używane jest do wyrobu mebli.

Korkowiec jest drzewem cienioznośnym, odpornym na mrozy i bardzo niewybrednym w stosunku do gleby, byleby nie była za sucha. Rośnie szybko, zwłaszcza między 20 a 40 rokiem życia; żyje do 250—300 lat. Tworzy zwykle nisko rozgałęzione drzewa o rozszerzonych koronach i krótkich pniach. Cenny gatunek dla pszczelarstwa (nektar, pyłek).

k/korkowiec-amurski.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:40 (edycja zewnętrzna)