Klon jesionolistny

Acer negundo L. — klon jesionolistny

Drzewo wysokości do 20—25 m i 0,5 pierśnicy, o szerokiej koronie i szarej, niegłęboko spękanej korze.

Pędy roczne ciemnozielone, nagie, błyszczące, często pokryte sinym nalotem woskowym; pąki przylegające do pędów, okryte 2 łuskami biało orzęsionymi na brzegach. W okresach wegetacji pąki ukryte są w nasadach ogonków liściowych.

Liście nieparzystopierzaste, złożone zwykle z 3—5 jasnozielonych listków; listki jajowate lub jajowatolancetowate, zaostrzone i grubo piłkowane na brzegu, 5—10 cm długości. Końcowy listek często 3-klapowy.

Kwiaty żółtawozielonkawe, bez okwiatu. Drzewa dwupienne. Kwiaty żeńskie zebrane w luźne, zwisające grona. Kwiaty męskie w wiązkach zwisające na długich nitkowatych szypułkach. Kwitnie w końcu marca, przed rozwojem liści.

Skrzydlaki barwy bladożółtej, skrzydełka mają odstające pod kątem ostrym i zakrzywione do środka; orzeszki wydłużone. Owoce dojrzewają we wrześniu i wiszą na drzewie do wiosny. Owocować zaczyna wcześnie, około 5 roku życia; owocuje każdego roku. Przed wiosennym wysiewem należy nasiona stratyfikować.

Klon jesionolistny pochodzi z atlantyckiej strefy Ameryki Północnej, gdzie rośnie nad brzegami wód, zwykle razem z jesionem i wiązem amerykańskim, dębem błotnym i klonem cukrowym. W młodości rośnie bardzo szybko, ale żyje krótko (w ojczyźnie osiąga wiek 100 lat).

System korzeniowy ma dobrze rozwinięty i jest odporny na wiatr. Pod względem gleby mało wymagający; najbardziej odporny na suszę ze wszystkich gatunków klonów, umiarkowanie ciepłolubny. Cierpi jednak od silnych mrozów, a w młodości także od przymrozków wiosennych.

Łatwo rozmnaża się za pomocą nasion, które wiosną wiatr roznosi z drzew, daje całe masy wschodów i w ten sposób zachwaszcza przyległe tereny. Odrośle powstają tylko z pnia. Drewno ma mniej wartościowe niż inne gatunki klonów. Formy ogrodowe często o liściach żółtych i biało obrzeżonych.

Klon jesionolistny bardzo często obecnie wprowadzany do obsadzania dróg i ulic w miastach, a także w parkach, nie powinien być stosowany w zieleni osiedlowej, gdyż w starszym wieku występują silne krzywizny pnia, pojawiają się narośle, a konary ulegają złamaniu pod wpływem wiatru i śniegu.

Jako jeden z nielicznych obcych gatunków drzewiastych wkracza w zbiorowiska leśne i ruderalne.

k/klon-jesionolistny.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:40 (edycja zewnętrzna)