Klasyfikacja zadrzewień
W związku ze zróżnicowaniem zadrzewień stosowane są ich różne podziały w zależności od formy występowania w krajobrazie, budowy oraz lokalizacji.
Ze względu na:
Formę występowania zadrzewienia dzielą się na:
pojedyncze - niezależnie rozmieszczone w krajobrazie pojedyncze
drzewa lub
krzewy,
rzędowe - liniowo rozmieszczone drzewa i krzewy, np. w zadrzewieniach drogowych,
pasowe - co najmniej 2-rzędowy pas zadrzewień szerokości do 20 m (wzdłuż rzek, wokół zakładów przemysłowych),
grupowe - skupienia drzew i krzewów o powierzchni nie przekraczającej 0,02 ha (częste na pastwiskach),
kępowe - skupiska drzew i krzewów o powierzchni 0,02-0,10 ha, (np. remizy śródpolne),
powierzchniowe - zadrzewienia o powierzchni powyżej 0,10 ha, które jednak ze względu na sposób zagospodarowania nie stanowią
lasu (np. z nieużytków).
Kryterium
składu gatunkowego: jednogatunkowe, wielogatunkowe (zmieszanie jednostkowe, grupowe, kępowe, rzędowe, nierównomierne),
Kryterium struktury pionowej: jednopiętrowe, wielopiętrowe, bezpiętrowe,
Od lokalizacji:
zadrzewienia użytków rolnych (polne, łąkowo-pastwiskowe, ochronno-ogrodnicze); zadrzewienia te spełniają funkcje klimatotwórcze, glebochronne, biocenotycze,
zadrzewienia terenów komunikacyjnych (drogowe, kolejowe, urządzeń przy trasach komunikacyjnych),
zadrzewienia przywodne (rzek, potoków, wód stojących, budowli i innych urządzeń wodnych); utrwalają brzegi wód, chronią lustro wody przed nadmiernym parowaniem oraz zmniejszają eutrofizację wód zanieczyszczeniami spływającymi z pól,
zadrzewienia terenów przemysłowych (ochronno-izolacyjne, wewnątrzzakładowe, rekultywacyjne); chronią otoczenie przed szkodliwymi emisjami, polepszają zdrowotne i estetyczne warunki tego otoczenia oraz uproduktywniają nieużytki poprzemysłowe,
zadrzewienia wiejskich terenów budowlanych (przydomowe, zabudowań gospodarczych, ośrodków administracyjno-mieszkalnych i usługowych); spełniają funkcje ochronne, produkcyjne i estetyczne,
zadrzewienia urządzeń turystyczno-wypoczynkowych (ośrodków turystyczno-wypoczynkowych, obozowisk).
Zadrzewienia i zakrzewienia mają w środowisku krajobrazu żywicielskiego (otwartego) kolosalny wpływ na kształtowanie klimatu w skali makro i mezo. Nie jest to wpływ tak duży jak lasu, ale wyraźny, jeśli chodzi o poprawienie stosunków wodnych i klimatycznych oraz polepszenie warunków bytowych zwierzyny i ptactwa. Odpowiednio zbudowane zadrzewienia rzędowe i pasowe oraz powierzchniowe mogą w poważnym stopniu przejąć rolę lasu w kształtowaniu stosunków mikroklimatycznych pól uprawnych. Zadrzewienia nie mogą zastąpić lasów w środowisku, ale w powiązaniu z nim mogą bardzo skutecznie meliorować środowisko pól uprawnych.
Źródło: Murat E. „Poradnik hodowcy lasu” Warszawa 1999