Quercus macranthera FISCH. et MAY — dąb kaukaski

Drzewo wysokości do 25 m, zazwyczaj niższe, o pniu krótkim i grubym. Kora gruba, pękająca, często czarna. Młode gałązki grube, gęsto, szaro owłosione (również dwuletnie). Pąki duże, szaro omszone; ich dolne łuski charakterystycznie, nitkowato wydłużone.

Liście skórzaste, długości 6—18 cm, odwrotniejajowate, zaokrąglone na szczycie, zwężające się ku nasadzie, z 7—10 regularnymi, płytkami i zaokrąglonymi klapami. Górna strona liści ciemnozielona, prawie naga, dolna szaro, filcowato owłosiona.

Owoce siedzące, zebrane po 1—4; żołędzie wydłużone, długości około 2 cm, zagłębione do połowy w owłosionych miseczkach.

Dąb kaukaski rośnie na Kaukazie, w Armenii i Iranie. Jest niewielkim drzewem górskim, występującym głównie na suchych i słonecznych zboczach. Gatunek ozdobny ze względu na ładne, ciemnozielone liście, mrozoodporny, dobrze znoszący suszę i warunki miejskie.

W b. ZSRR otrzymano wiele krzyżówek tego dębu z innymi gatunkami: dąb Komarowa (Q. macranthera x Q. alba), dąb Miczurina (Q. macranthera x Q. borealis maxima), dąb Wysockiego (Q. macranthera x Q. robur). Krzyżówki te odznaczają się korzystnymi właściwościami hodowlanymi.