Quercus cerris L. — dąb burgundzki (d. frędzelkowaty)

Drzewo dorastające 30—35 m wysokości, o szerokiej koronie i ciemnoszarej, spękanej korze na pniu. Pędy pokryte gęstym, żółtoszarym kutnerem, złożonym z gwiazdkowatych włosków. Pąki owalne, omszone, okryte wieloma odstającymi, nitkowatymi łuskami.

Liście owalnie wydłużone lub odwrotniejajowate, z podstawą zaokrągloną lub lekko sercowatą; na brzegach grubo łopatkowato-zębate lub głęboko klapowane, z klapami całobrzegimi lub częściej zębatymi, których z każdej strony jest po 4—8. Boczne klapki i ząbki są zakończone krótkimi ostrzami. Liście grube, skórzaste, ciemnozielone, po stronie spodniej początkowo omszone, potem nagie. W jesieni liście brązowieją.

Kwiaty żeńskie i owoce osadzone na krótkich, gęsto omszonych szypułkach. Żołędzie długości 2,5—3 cm. Miseczka czaszowata, pokryta licznymi frędzelkowatymi łuskami.

Gatunek ten występuje w południowej i południowo-wschodniej Europie oraz w Azji Mniejszej, gdzie tworzy lasy do wysokości 1000—1200 m n.p.m. U nas spotykany często w parkach na zachodzie kraju, jest gatunkiem tolerancyjnym w stosunku do gleby.