Barwa drewna

Barwa drewna, zależy od wielu czynników zewnętrznych, głównie klimatycznych.

W lasach północnej części strefy umiarkowanej przeważają gatunki o drewnie jasnej barwy jak świerk, brzoza, osika, jedynie sosna ma zabarwioną twardziel.

W miarę przesuwania się w kierunku południowym obok drzew iglastych występują gatunki o wyraźnie zabarwionej twardzieli jak dąb, jesion, wiąz.

Drewno drzew bielastych na całym przekroju poprzecznym wykazuje jasne zabarwienie, jedynie widoczne są różnice pomiędzy jasno zabarwionym drewnem wczesnym i ciemniejszym drewnem późnym. U drzew twardzielowych na przekroju poprzecznym istnieje wyraźna różnica pomiędzy jasnym bielem, a ciemno zabarwioną twardzielą.

Pod działaniem czynników atmosferycznych drewno stopniowo ciemnieje. Zjawisko to jest szczególnie wyraźnie u olszy czarnej i szarej, której drewno bezpośrednio po ścięciu ma barwę jasną, a po krótkim okresie przyjmuje barwę ceglastoczerwoną. W miarę wysychania, intensywność barwy u wszystkich gatunków słabnie. Charakterystyczne zmiany barwy zachodzą w drewnie zawierającym garbniki np. drewno dębowe zanurzone w wodzie ciemnieje, aż do barwy czarnej. Barwę drewna można zmienić stosując odpowiednie zabiegi techniczne jak np. lakierowanie. Drewno bukowe poddane działaniu pary wodnej w procesie parzenia przyjmuje barwę czerwoną.

b/barwa-drewna.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:39 (edycja zewnętrzna)